چه زمانی آب اکسیژنه کشف شد؟

چه زمانی آب اکسیژنه کشف شد؟

بیشتر افراد آب اکسیژنه را به عنوان ترکیبی که باعث سفید شدن مو می شود ، می شناسند. همچنین می توان از آن برای ضد عفونی آب استفاده کرد.لوئیس ژاک تاارد در سال 1818 آب اکسیژنه را کشف کرد. آب اکسیژنه از اتم اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است. اینها را می توان در همه جای زمین یافت. آب اکسیژنه شامل ترکیبی از دو اتم هیدروژن و دو اتم اکسیژن است.  

در محیط زیست ، این محصول در غلظت های بسیار کم یافت می شود. این ماده گازی با واکنشهای شیمیایی در جو پیرامون زمین تولید می شود. این ماده همچنین در مقادیر کمی در آب یافت می شود.  

آب اکسیژنه چگونه تولید می شود؟

از سال 1880 ، آب اکسیژنه یک محصول تجاری است. این بار برای اولین بار در انگلستان با سوزاندن نمک باریم (Ba) تولید شد ، که پراکسید باریم (BaO2) تولید می کرد. پس از آن پراکسید باریم در آب حل شد و آب اکسیژنه تولید شد. از قرن 19 تولید پراکسید هیدروژن تا حد زیادی افزایش یافته است. امروزه حدود نیم میلیارد کیلوگرم سالانه تولید می شود  

مولکول پراکسید هیدروژن ، در مقایسه با مولکول پایدارتر آب ، دارای یک اتم اکسیژن اضافی است. پیوند بین دو اتم اکسیژن ، به اصطلاح پیوند پراکسید ، شکسته می شود در حالی که دو رادیکال H-O تشکیل می شود. این رادیکال ها به سرعت با سایر مواد واکنش نشان می دهند ، در حالی که رادیکال های جدید تشکیل می شوند و یک واکنش زنجیره ای اتفاق می افتد. محلول های پراکسید هیدروژن مانند آب به نظر می رسند و به طور نامحدود در آب حل می شوند. در غلظت های بالا این محلول ها بوی اسیدی و تحریک کننده می بخشد. آب اکسیژنه قابل اشتعال است. در دماهای پایین جامد می شود. مقدار آب اکسیژنه موجود در محلول در درصد وزن بیان می شود. این ماده شیمیایی برای کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا بسیار انتخابی است. با تغییر شرایط واکنش (دما ، pH ، دوز ، زمان واکنش و افزودن کاتالیزور) ، این ماده به آلودگی های مختلف حمله می کند.

خوردگی آب اکسیژنه :

خوردگی آب فرآوری شده به دلیل پراکسید هیدروژن به میزان اکسیژن محلول تولید شده بستگی دارد. اکسیژن باعث فلزات حاوی آهن می شود. مقدار آهن و pH تأثیر بیشتری در میزان خوردگی از غلظت پراکسید هیدروژن دارد.

تخریب کندگی آب اکسیژنه :

آب اکسیژنه می تواند در طول حمل و نقل تجزیه شود. اکسیژن و گرما آزاد می شوند. پراکسید هیدروژن به خودی خود ملتهب است ، اما اکسیژن می تواند التهاب سایر مواد را تقویت کند. در محلول های رقیق ، گرما توسط آب جذب می شود. در محلول های غلیظ ، دمای محلول افزایش می یابد و باعث تسریع در تخریب پراکسید هیدروژن می شود. میزان تخریب برای هر 10 درجه سانتیگراد افزایش دما با 2،2 ضرب می شود. قلیایی و وجود آلودگی نیز باعث از بین رفتن آب اکسیژنه می شود.برای تولید پراکسید هیدروژن از کاتالیزورهای ویژه استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که این ماده توسط آلاینده های موجود در آب از بین نمی رود.

هیپوکلریت کلسیم چه کاربردی دارد؟

هیپوکلریت کلسیم چه کاربردی دارد؟

به عنوان مخلوطی از آهک و کلرید کلسیم ، هیپوکلریت کلسیم به عنوان پودر کلر یا پودر سفید کننده برای تصفیه آب و به عنوان ماده سفید کننده در بازار عرضه می شود.

ساختار هیپوکلریت کلسیم

علاوه بر تصفیه آب ، از هیپوکلریت کلسیم در آشپزخانه ها برای ضد عفونی سطوح و تجهیزات استفاده می شود. سایر کاربردهای رایج شامل پاک کننده های حمام ، اسپری های ضد عفونی کننده خانگی ، جلبک ها ، علف کش ها و مواد شوینده لباسشویی است.

مزایا

هیپوکلریت کلسیم نسبتاً پایدار است ، شبیه به هیپوکلریت سدیم در خواص ضد عفونی کننده است و کلر موجود بیشتری نسبت به هیپوکلریت سدیم (سفید کننده مایع) دارد.

از پایداری عالی هنگام نگهداری در خشک کردن استفاده می شود و قدرت آن را با گذشت زمان حفظ می کند. مقادیر تجاری Ca (OCl) 2 به طور کلی حاوی 70٪ کلر موجود است که آن را برای استفاده در آب آشامیدنی و فاضلاب مناسب مناسب می کند.

هیپوکلریت کلسیم برای کاربردهای آب آشامیدنی و فاضلاب مناسب است.

اگر صاحب استخر هستید ، عادت کرده اید با انواع مواد شیمیایی سر و کار داشته باشید ، از کلر گرفته تا لوسیون ضد آفتاب خانگی. حتی ممکن است از هیپوکلریت کلسیم به عنوان شوک استخر خود استفاده کنید.

شما می دانید که از هیپوکلریت کلسیم استفاده گسترده ای می شود. شما می دانید که هیپوکلریت کلسیم قدرتمند است اما آنچه ممکن است شما ندانید این است که چرا این ماده شیمیایی قدرتمند بهترین برای استخر است. بنابراین اگر از هیپوکلریت کلسیم استفاده نمی کنید ، درک منشاء آن ، عملکرد و بهترین روش استفاده از آن می تواند به شما در لذت بردن از شنا راحت تر و بهداشتی کمک کند.

هیپوکلریت کلسیم چیست؟

به عنوان یک صاحب استخر ، ممکن است هیپوکلریت کلسیم را به بهترین وجه از لیست مواد تشکیل دهنده موجود در ظرف شوک استخر بدانید. اما هیپوکلریت کلسیم- که در قرنهای قبل با نام کلرید آهک نیز شناخته می شد - از اواسط قرن نوزدهم برای تصفیه آب استفاده شده است.

هیپوکلریت کلسیم با تصفیه آهک (اکسید کلسیم) با گاز کلر ایجاد می شود. ترکیب حاصل یک پایه بسیار قوی است که معمولاً به عنوان جامد گرانول به فروش می رسد. با ترکیبات آلی بسیار واکنش پذیر است و سطح pH بالایی نیز دارد. همچنین به راحتی قابل تهیه ، قیمت مناسب و آسان برای ذخیره و استفاده است. همه این ویژگی ها هیپوکلریت کلسیم را به عنوان گزینه ای ایده آل برای استخر شما انتخاب می کنند.

چگونه هیپوکلریت کلسیم کار می کند

قدرت ضد عفونی کننده هیپوکلریت کلسیم از کلر حاصل می شود. انواع تجاری موجود معمولاً حاوی 65٪ تا 75٪ کلر هستند.

هنگامی که هیپوکلریت کلسیم با میکروب ها و سایر آلاینده های آلی مواجه شود ، ترکیبات کلر موجود در آن عملکرد سلول های آنها را با پیوند دادن به آنزیم ها و سایر اجزای سلول مختل می کند. این کار با غیرفعال کردن عملکرد داخلی آن ، باکتری ها را خاموش کرده و استخر شما آن بهداشتی می کند.

گوگرد

گوگرد ماده فعال در انواع قارچ کش های تجاری یافت می شود. محصولاتی که حاوی ماده فعال گوگرد هستند ، باید برچسب سیگنال "احتیاط" را در برچسب خود داشته باشند .

مقدمه

گوگرد یک تماس غیر سیستمیک و قارچ کش محافظ با فعالیت اسکارشی ثانویه است. از این گیاه برای کنترل پوسیدگی ، کپک پودری لوبیا استفاده می شود .از آن نیز در دام و در محل های کشاورزی استفاده می شود .گوگرد در فرمولاسیون های مرطوب ، روان و کلوئیدی قرار می گیرد. گوگرد در سازگاری با سایر محصولات خوب تلقی می شود. بسیاری از محصولات مخلوط با حشره کش ها و قارچ کش ها با گوگرد تولید می شوند. به دلایل سمیت سلولی ، باید از مخلوط کردن گوگرد با روغن ها خودداری شود.

از زمان های اولیه به عنوان یک سموم دفع آفات شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته است و از دهه 1920  برای استفاده از سموم دفع آفات در ایالات متحده به ثبت رسیده است. اولین بار در حدود سال 1880 مورد استفاده قرار گرفت .در حال حاضر ، گوگرد در ایالات متحده توسط EPA برای استفاده به عنوان حشره کش ، قارچ کش در چند صد محصول خوراکی و و مسکونی ثبت شده است. همچنین از آن به عنوان کود یا اصطلاح خاک برای بازپس گیری خاک های قلیایی استفاده می شود.

در اشکال کاهش یافته یا اکسیده شده عنصری آن تقریباً 1.9٪ از وزن کل زمین را تشکیل می دهد. سولفات ها و سولفیدها در اشکال معدنی مختلف آنها رایج است. اکثر محیط های آبی و زمینی از نظر گوگرد زیاد هستند ، محیط های کمبود گوگرد از نظر طبیعت بسیار نادر هستند. گوگرد غیر خورنده محسوب می شود و ممکن است باعث لکه دار شدن برخی فلزات شود.

 

اثرات سمی

سمیت حاد

به نظر می رسد گوگرد یا سولفور از نظر سمیت کم است و در صورت خطر برای سلامتی انسان و حیوان بسیار کم است .مطالعات کوتاه مدت نشان می دهد که این محصول از سمیت حاد دهانی بسیار کمی برخوردار است و باعث تحریک پوست نمی شود (در این ماده در رده سمیت EPA طبقه چهارم ، کمترین سمی برای این اثرات قرار داده شده است). گوگرد همچنین حساس کننده پوست نیست با این حال ، می تواند برخی از مشکلات مانند سوزش چشم ، سمیت پوستی و خطرات استنشاق را ایجاد کند.

هنگامی که به صورت خوراکی مصرف می شود ، یک عمل ملین ملایم دارد و ممکن است باعث تحریک پوست و غشاهای مخاطی شود. گوگرد یک ماده تحریک کننده پوست و چشم محسوب می شود.

 

سمیت مزمن

قرار گرفتن در معرض مزمن در برابر گوگرد و عناصر در سطوح پایین به طور کلی بی خطر شناخته می شود. مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان می دهد که کارگران معدن در طول زندگی در معرض دی اکسید گوگرد قرار دارند ، اغلب دارای اختلالات چشم و تنفسی ، برونشیت مزمن و اثرات مزمن سینوس هستند. با این حال ، هیچ خطری شناخته شده از اثرات انکوژنیک ، تراتوژنیک با استفاده از گوگرد همراه نیست. همچنین ، گوگرد نشان داده شده است که در میکروارگانیسم ها غیر جهش زا است.

آب اکسیژنه

آب اکسیژنه بسیار با ارزش است.پراکسید هیدروژن (فرمول H2O2) یک ترکیب شیمیایی است که ترکیبی از هیدروژن و آب است. مایع شفاف آب اکسیژنه به عنوان یک ضد عفونی کننده خفیف عمل می کند و بسته به هدف آن در قدرت های مختلفی قرار می گیرد: 3 درصد (مصرف خانگی) ، 6 تا 10 درصد (سفید کننده مو) ، 35 درصد (درجه مواد غذایی) و 90 درصد (صنعتی). اکثر فروشگاه ها محلول 3 درصد ، بسته بندی شده در یک بطری قهوه ای حمل می شوند.

برای سالها ، متخصصان پزشکی استفاده از آب اکسیژنه را برای درمان ضایعات جزئی و بریدگی توصیه می کردند. دلیل این است که وقتی آن را روی پوست قرار دهید ، کف می کند ، که نشان می دهد باکتری ها را می کشد. امروزه پزشکان می دانند که آب اکسیژنه سلولهای سالم را نیز از بین می برد ، بنابراین بسیاری دیگر استفاده از آب اکسیژنه  را به این منظور توصیه نمی کنند. همچنین اگر چشم شما را درگیر کند ، می تواند منطقه بزرگی از پوست شما را پوشانده و یا به آن هضم شود ، به ویژه آب اکسیژنه از نظر مواد غذایی می تواند مضر باشد.

 

 

آب اکسیژنه کاربردهای مفید دیگری دارد که برخی از آنها ممکن است برای شما جدید باشد. در اینجا به چند نمونه اشاره می کنیم:

1. رشد قارچ

آب اکسیژنه تا 35٪  به مبارزه با عفونت های قالب که می تواند باعث کاهش ویرانی اتاق ها شود ، کمک می کند.

2. ظرفشویی را تمیز کنید

برای تمیز کردن ماشین ظرفشویی از آب اکسیژنه استفاده کنید. می توانید آب اکسیژنه را مستقیماً درون دستگاه اسپری کنید ، بگذارید کمی بنشینید ، سپس پاک کنید. یا می توانید با استفاده از پراکسید هیدروژن ، جوش شیرین و یک روغن ضروری یک "بمب" تمیزکننده ایجاد کنید. آنها را مخلوط کرده و با استفاده از دستمالی  برای از بین بردن آلودگی استفاده کنید.

3- یک دهانشویه درست کنید

آب اکسیژنه به ویژه برای بهداشت دندان بسیار عالی است. برای از بین بردن میکروب از آن به عنوان دهانشویه استفاده کنید ، ابتدا حتما رقیق کنید (نیمی از آب ، نیمی از پراکسید هیدروژن) ، سپس به مدت یک دقیقه در دهان خود بپیچید و بیرون بزنید. هرگز قورت ندهید! فواید اضافی این دهانشویه: دندان شما را سفیدتر می کند.

4. لباس های شسته شده خود را نو کنید

به سادگی یک فنجان آب اکسیژنه را به ماشین لباسشویی خود اضافه کنید. آب اکسیژنه همچنین باعث از بین بردن لکه ها می شود. می توانید آب اکسیژنه  را مستقیماً روی لکه ها بریزید اما در صورت درخواست لباس های تیره ابتدا یک آزمایش سریع انجام دهید.

5. از بین بردن کپک

همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم ، آب اکسیژنه باکتری ها را از بین می برد.

6- باغ خود را پرورش دهید

باغبان می دانند یکی از بهترین مواد برای گیاهانشان آب اکسیژنه است. آب اکسیژنه می تواند در کنترل آفات ، جلوگیری از آلودگی روی درختان آسیب دیده ، از بین بردن قارچ های شاخ و برگ و پوسیدگی ریشه و همچنین بهبود رشد گیاه کمک کند. این اکسیژن اضافی آب اکسیژنه باعث جذب ریشه بیشتر مواد مغذی می شود.

 

اسید سیتریک چیست؟

اسید سیتریک چیست؟

اسید سیتریک تقریبا در بیشترغذاهای که مصرف می کنید وجود دارد. غذاهایی که اسید سیتریک در آن استفاده می شود ، مانند کنسرو ، آب نبات و میان وعده های ترد می خورید.

اسید سیتریک یک اسید آلی طبیعی ضعیف است که در بسیاری از میوه ها و سبزیجات ، به ویژه مرکبات وجود دارد.

اسید سیتریک به دلیل عطر و طعم ترش ، کیفیت نگهدارنده و توانایی عمل به عنوان یک بافر pH به دست می آید. به همین دلایل ، این ماده در لیست مواد تشکیل دهنده بسیاری از غذاهای موجود در خانه های اداری آشپزخانه شما یافت می شود.

تولید اسید سیتریک

اگرچه اسید سیتریک در غلظت های زیادی در بسیاری از مرکبات یافت می شود ، استخراج اسید از میوه برای مصارف صنعتی مقرون به صرفه نیست. به علاوه ، تقاضا برای اسید سیتریک به مراتب بیشتر از میزان عرضه مرکبات موجود است.

هنگامی که تولید این ماده اسیدی به ظاهر بی پایان ، امکان پذیر شد ، شرکت های مختلفی تولید آن را در مقیاس صنعتی آغاز کردند. تکنیک دکتر کوری امروزه هنوز هم برای تولید اسید سیتریک استفاده می شود.

استفاده از این ماده در مواد غذایی

حدود 50 درصد از تولید اسید سیتریک در جهان به عنوان تقویت کننده طعم در نوشیدنی ها استفاده می شود. اسید سیتریک یک طعم کمی طراوت ایجاد می کند و شیرینی موجود در نوشابه ، چای ، آب میوه و سایر نوشیدنی ها را متعادل می کند.

pH اسیدی اسید سیتریک نیز به عنوان ماده نگهدارنده آن را مفید می کند. از آنجا که بسیاری از باکتری ها قادر به رشد در یک محیط اسیدی نیستند ، این ماده اغلب به عنوان نگهدارنده به مربا ، ژله ، آب نبات ، کنسرو و حتی محصولات گوشتی اضافه می شود.

از آنجا که اسید سیتریک می تواند به صورت پودر تهیه شود ، در صورت تمایل به طعم ترش می توان از آن در غذاهای خشک نیز استفاده کرد. این ماده اسیدی یک جایگزین خشک برای آب لیمو یا سرکه در غذاهای خشک مانند نمک چاشنی ، پودرهای طعم دهنده و میان وعده های ترد است.

اسید سیتریک گاهی اوقات برای ایجاد یک محیط اسیدی و تسهیل فرآیند رسیدن در هنگام تهیه پنیر بخصوص موزارلا استفاده می شود.

pH اسید سیتریک نیز به عنوان یک مکمل غذایی مفید است. بسیاری از مواد معدنی برای جذب به pH اسیدی احتیاج دارند. اسید سیتریک به مکمل های ویتامین اضافه شده است تا مقداری ویتامین ها از نظر بیولوژیکی برای جذب در دسترس باشد.

در دسترس بودن این ماده

اسید سیتریک را می توان به صورت پودر خریداری کرد و معمولاً در فروشگاه هایی با سایر مواد غذایی کنسرو خانگی تهیه می شود. همچنین این ماده را می توان در فروشگاه های مواد غذایی طبیعی یا فروشگاه های مواد غذایی سالم با سایر ویتامین ها و مکمل های غذایی یافت کرد. در برخی فروشگاه های مواد غذایی ، اسید سیتریک در بسته های کوچک فروخته می شود و به آن "نمک ترش" می گویند.

آب اکسیژنه چیست؟

آب اکسیژنه چیست؟

هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژنه به عنوان یک ماده سازگار با محیط زیست ، دفع کننده و سفید کننده سازگار است. کاربردهای آب اکسیژنه شامل فرآوری شیمیایی آلی و معدنی ، سفید کننده نساجی و پالپ ، تصفیه فلز ، کاربردهای آرایشی ، کاتالیز واکنش پلیمریزاسیون ، تصفیه پسماندهای صنعتی (سم زدایی) و کنترل حجیم در فاضلاب است. این کاربردها به طور مداوم در حال گسترش هستند و این امر را نه تنها درک نحوه استفاده از آب اکسیژنه بلکه استفاده ایمن از مواد شیمیایی نیز ضروری می کند.

خواص آب اکسیژنه

درک اساسی از خواص آب اکسیژنه برای استفاده ایمن از این ماده شیمیایی ضروری است. آب اکسیژنه شفاف ، بی رنگ ، از نظر ظاهری دارای آب است و بوی مشخصی دارد. غیرقابل اشتعال ، با آب از همه نسبت قابل پخش است و به عنوان محلول آب فروخته می شود.

میزان آب اکسیژنه موجود در محلولهای تجاری به عنوان درصدی از وزن محلول بیان می شود. بنابراین ، یک محلول 35٪ حاوی 35٪ پراکسید هیدروژن و 65٪ آب با وزن است. بیشتر کاربردهای شهری و صنعتی خواستار غلظت 35٪ یا 50٪ هستند.

تحویل و ذخیره سازی آب اکسیژنه

در شرایط عادی آب اکسیژنه هنگام نگهداری مناسب بسیار پایدار است. از دست دادن نرخ در ظروف بزرگ مانند مخازن کمتر از 1٪ در سال در دمای معمولی محیط است. در ظروف کوچک ، مانند درامز ، کاهش نرخ کمتر از 2 درصد در سال است. هرچه نسبت نواحی سطح ظروف ذخیره به حجم آب اکسیژنه بزرگتر باشد ، از بین رفتن نرخ نیز بیشتر می شود.

تجزیه آب اکسیژنه باعث آزادسازی اکسیژن و گرما می شود. در محلول های رقیق ، گرمای تکامل یافته به راحتی توسط آب موجود جذب می شود. در محلول های غلیظ تر ، گرما دمای محلول را بالا می برد و سرعت تجزیه را تسریع می کند. در ساخت انواع درجه های آب اکسیژنه تثبیت کننده های ویژه ای افزوده می شود تا اثر تجزیه کاتالیزوری فلزات و سایر ناخالصی هایی که ممکن است به طور تصادفی باعث آلوده شدن مواد شیمیایی در طول حمل و نقل ، ذخیره سازی و انتقال آن شوند ، اضافه شود.  

با این حال ، از آنجا که هیچ گونه افزودنی در صورت بروز آلودگی بیش از حد ، از تجزیه آب اکسیژنه جلوگیری نمی کند ، بهترین روش جلوگیری از آلودگی از طریق رسیدگی مناسب آب اکسیژنه است. بنابراین ، کلیه مراحل رسیدگی باید به سمت حفظ همان درجه خلوص و آزادی در برابر آلودگی باشد که در طی فرآیند تولید حفظ می شود.

ذخیره سازی آب اکسیژنه باید به ظروف حمل و نقل اصلی آن و یا ظروف مناسب طراحی شده از مواد سازگار کاملاً غیرفعال شده محدود شود.

آب اکسیژنه که از کانتینر حمل بار اصلی خارج شده است ، نباید به آن برگردانده شود.

همه ظروف هیدروژن پراکسید باید به درستی تهویه شوند و ترجیحاً از منبع مستقیم حرارت و مواد قابل احتراق دور نگه داشته شوند.

تهویه کافی و تأمین آب کافی برای شستشوی کامل ریزش حادثه بر روی پرسنل و اموال باید تأمین شود.

آب اکسیژنه به خودی خود نمی سوزد ، اما تجزیه آن اکسیژن را که از احتراق پشتیبانی می کند ، آزاد می کند. با استفاده از مقادیر زیادی آب آتش سوزی های مربوط به آب اکسیژنه کنترل می شوند.

اسید سولفوریک

کجا و چگونه اسید سولفوریک یافت می شود؟

اسید سولفوریک می تواند معامله ای بزرگتر از آن باشد که شما بدانید. این در واقع یک ماده شیمیایی کالاهای بین المللی است که در مقادیر زیادی در سراسر جهان تولید می شود. اگرچه اسید سولفوریک در درجه اول کاربردهای صنعتی دارد ، اما در محصولات خانگی رایج مانند پاک کننده زهکشی و کود نیز یافت می شود. در اینجا اطلاعات مهمی در مورد ایمنی این اسید آورده شده است ، بنابراین می توانید هنگام استفاده از این ماده شیمیایی چه در محل کار و چه در اطراف خانه آماده شوید.

اسید سولفوریک و کاربردهای آن

اسید سولفوریک یک مایع شفاف ، بی رنگ و بی بو است. محلول در آب است و می تواند صدمات جدی ایجاد کند ، به خصوص در شرایطی که ماده شیمیایی در غلظت بالایی باشد. از لحاظ تاریخی که به عنوان روغن ویتریول شناخته می شود ، اسید سولفوریک در قرن 18 آغاز شد و در مقیاس وسیعی تولید می شود.

اسید سولفوریک برای طیف وسیعی از اهداف از نظر صنعتی و داخلی استفاده می شود.

کود

پاک کننده ها

مواد شوینده

داروسازی

کاتالیزورهای نفتی

حشره کش ها

ضد یخ

باتری

رنگدانه هایی مانند رنگ ، مینا و چاپ جوهر

 

خطرات شدید سلامتی مرتبط با اسید سولفوریک

اسید سولفوریک غلیظ بسیار خورنده است و در صورت عدم استفاده صحیح می تواند باعث سوختگی جدی شود. این ماده شیمیایی بی نظیر است زیرا نه تنها باعث سوختگی شیمیایی می شود بلکه سوختگی حرارتی ثانویه نیز در نتیجه کمبود آب بدن ایجاد می شود. این ماده شیمیایی خطرناک در برخی موارد می تواند پوست ، کاغذ ، فلزات و حتی سنگ را از بین ببرد. اگر ارتباط مستقیمی با چشم داشته باشد ، می تواند باعث کوری دائمی شود. در صورت مصرف ، این ماده شیمیایی ممکن است باعث سوختگی داخلی ، آسیب جبران ناپذیر عضو و احتمالاً مرگ شود.

 

قرار گرفتن در معرض آئروسلهای اسید سولفوریک در غلظت های زیاد باعث تحریک شدید چشم و دستگاه تنفسی و آسیب بافت می شود. قرار گرفتن در معرض مداوم در برابر آئروسلهای اسید سولفوریک ، حتی در غلظت های پایین ، می تواند باعث از بین رفتن دندانهای فرد شود. در تنظیمات آزمایشگاهی یا صنعتی ، استفاده از PPE مناسب هنگام استفاده از اسید سولفوریک مهم است.

چگونه می توان اسید سولفوریک را با خیال راحت اداره کرد

هنگام استفاده از آن به طور خالص در یک آزمایشگاه یا صنعتی یا هنگام استفاده از محصولاتی که حاوی اسید سولفوریک غلیظ هستند ، اولویت های احتیاط ایمنی مهم است. وسایل محافظ زیر باید هنگام استفاده از اسید سولفوریک پوشیده شود:

تنفس

دستکش های لاستیکی بلند

چکمه

پیش بند صنعتی

عینک ایمنی

محافظ صورت

 

نگهداری و دفع مناسب اسید سولفوریک  (H2SO4)

اسید سولفوریک یا محصولاتی که حاوی اسید سولفوریک غلیظ هستند باید در محلی خشک و خنک و دور از تابش مستقیم نور خورشید و گرما ذخیره شود. برای جلوگیری از تجمع احتمالی بخارات ، اسید سولفوریک نباید در مقادیر زیادی داخل خانه نگهداری شود. ظروف محصول باید به طور مرتب توسط متخصصان حرفه ای MSDS مورد بررسی قرار گیرد تا علائم آسیب یا نشت آن بررسی شود.

 

 

اسید سیتریک

اسید سیتریک ، یک اسید آلی ، معمولاً به صورت پودری موجود است. هر میوه ای که از نظر طعم ترش باشد ، حاوی مقادیر زیادی اسید سیتریک ، از میوه هایی مانند انبه و آناناس است. همچنین به طور طبیعی در مرکبات به ویژه میوه هایی مانند لیمو و پرتقال یافت می شود. چندین نوع توت مانند توت سیاه و تمشک نیز حاوی مقادیر زیادی اسید سیتریک است.

بسته به شرایط آب و هوایی و خاک ، میزان اسید سیتریک موجود در میوه ها و سبزیجات متفاوت است. یکی از رایج ترین اسیدهای سیتریک برای حفظ غذاها است. همچنین برای تهیه طعم ترش و اسیدی به غذاها و نوشیدنی ها اضافه شده است. به راحتی می تواند با آب مخلوط شود و اسیدی شود.

 

کاربردهای اسید سیتریک:

اسید سیتریک یا جوهر لیمو کاربردهای زیادی دارد و بیشتر به عنوان یک افزودنی غذایی و ماده معطر کننده آن استفاده می شود. از اسید سیتریک برای طعم دادن و حفظ مواد غذایی و نوشیدنی ها استفاده می شود. همچنین به دلیل طعم ترش در تهیه انواع آب نبات نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در حین خرید شیرینی ترش ، ما اغلب آنها را با یک پودر سفید پوشانده ایم که چیزی جز اسید سیتریک نیست. بعضی از مارک های بستنی از اسید سیتریک استفاده می کنند ، زیرا به عنوان امولسیفایر عمل می کند و به دور نگه داشتن چربی کره کمک می کند.

 

از اسید سیتریک در میوه های کنسرو مانند سیب ، زردآلو ، گلابی و هلو استفاده می شود. اسید سیتریک مخصوص کنسرو میوه های کم اسیدی مفید است. اسید سیتریک میزان pH را افزایش می دهد که در جلوگیری از بروز بوتولیسم در محصولات کنسرو بسیار مفید است. استفاده از اسید سیتریک در هنگام کنسرو بسیار ضروری است زیرا بوتولیسم ارگانیسم کشنده است.

اسید سیتریک برای تجزیه پروتئین های موجود در گوشت است و به همین ترتیب با گوشت مخلوط می شود تا نرم و لطیف شود. علاوه بر این ، اسید سیتریک همچنین در فرآیند تولید پنیر استفاده می شود ، زیرا به لخته شدن سریع شیر کمک می کند. همچنین در تولید نانهای چربی مانند نان چاودار نیز استفاده می شود.

در فرآیند شراب سازی ، اگر میوه ها حاوی مقدار زیادی اسید سیتریک نیستند ، به طور مصنوعی به آن افزوده می شود تا ترش شود. چنین فرایندی بیشتر برای تولید شراب ارزان قیمت استفاده می شود.

مراقبت از پوست

امروزه نیز از اسید سیتریک در ساخت محصولات زیبایی استفاده می شود و با بی کربنات سدیم مخلوط می شود تا قرص های حمام و مایع های حمام ایجاد شود. علاوه بر این ، اسید سیتریک همچنین در برخی از لوسیون ها و ماسک های پوستی استفاده می شوند. این ماده به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند که به شادابی پوست کمک می کند ، از این رو ، از لکه های پوستی جلوگیری می کند و پیر می شود. علاوه بر آن ، دارای خواصی برای از بین بردن رادیکالهای آزاد و تقویت رشد پوست است.

مراقبت از مو

علاوه بر این ، از آن به همراه شامپو برای شستشوی مواد رنگ آمیزی از مو نیز استفاده می شود. با این حال ، اگر به فکر استفاده از اسید سیتریک برای شستن مو هستید ، حتماً از مقادیر بسیار کمی استفاده کنید ، زیرا در صورت استفاده از مقادیر زیاد ، ممکن است برای مو مضر باشد.

سود پرک | مسمومیت با سود پرک

هیدروکسید سدیم (سود پرک) یک ماده اولیه استراتژیک در صنایع و کاربردهای مختلف است. کاربران اصلی سود پرک در سطح جهان ، خمیر و کاغذ ، آلومینا و صنایع شیمیایی هستند. در صنعت خمیر و کاغذ از این محصول در پخت و پز خمیر استفاده می شود.

مسمومیت با سود پرک

سود پرک یک ماده شیمیایی بسیار قوی است. همچنین به عنوان سودا و نوشابه معروف است. در این مقاله ، مسمومیت از لمس ، تنفس در (استنشاق) یا بلع هیدروکسید سدیم مورد بحث قرار می گیرد.

این مقاله فقط برای اطلاعات در مورد سود پرک است از آن برای درمان یا مدیریت قرار گرفتن در معرض سم واقعی استفاده نکنید. اگر شما یا شخصی که در معرض آن قرار دارید با اورژانس تماس بگیرید.

سود پرک یک پایه قوی و مفید است. برای تهیه محلول سود پرک یا NaOH در آب احتیاج به مراقبت ویژه ای است زیرا گرمای قابل توجهی با واکنش گرمازدایی آزاد می شود. محلول ممکن است پاشیده یا جوش بیاید.

سود پرک را لمس نکنید! این سوز آور است و می تواند باعث سوختگی شیمیایی شود. اگر NaOH را روی پوست خود گرفتید ، فوراً آن را با حجم زیادی از آب بشویید. گزینه دیگر خنثی کردن هر پایه روی پوست با یک اسید ضعیف مانند سرکه است و سپس با آب بشویید.

سود پرک، کمی در یک بار ، در حجم زیادی از آب حل کنید و سپس محلول را رقیق کنید تا یک لیتر درست شود. سود پرک را به آب اضافه کنید - آب را به سود پرک جامد اضافه نکنید.

حتماً از شیشه بوروسیلیکات (به عنوان مثال پیرکس) استفاده کنید و برای غرق شدن حرارت ، ظرف را در یک سطل یخ غوطه ور کنید. قبل از استفاده از ظروف شیشه ای را بررسی کنید تا مطمئن شوید که از هرگونه ترک ، خراش یا تراشه عاری از ضعف شیشه نیست. اگر از نوع دیگری از شیشه یا شیشه ضعیف استفاده می کنید ، احتمال تغییر دما می تواند باعث خرد شدن آن شود.

از عینک ایمنی و دستکش استفاده کنید زیرا احتمال اینکه محلول سود پرک پاشیده شود یا ظروف شیشه ای شکسته شوند وجود دارد. محلول غلیظ سود پرک خورنده است و باید با احتیاط اداره شود.

مشخصات عمومی سود پرک

سود پرک ماده ای است که به عنوان قلیایی طبقه بندی می شود. نامهای دیگر هیدروکسید سدیم سود سوز آور ، سوز آور ، چاودار و قلیایی سوز آور است. این ماده سفید سخت است که می تواند بخار آب و دی اکسید کربن را از هوا جذب کند. به عنوان مثال ، اگر سود پرک را در یک شیشه باز بگذارید ، این ماده به سرعت بخار آب را از هوا جذب می کند و پس از مدتی به یک توده بی شکل تبدیل می شود. بنابراین در ظروف خلاء هرمتیک فروخته می شود.

همچنین توصیه می شود که کریستال ها را در ظروف شیشه ای نگهداری نکنید ، زیرا سود پرک می تواند با شیشه وارد واکنش شود و آن را خوردگی کند. هنگامی که سود پرک در آب حل شود ، مقدار زیادی گرما آزاد می شود و محلول گرم می شود.

 

اسید فسفریک خوراکی | اسید فسفریک

آیا اسید فسفر برای بدن بد است؟

همیشه در فهرست عناصر موجود در سودا مورد علاقه خود نگاه کنید احتمالا، اسید فسفریک خوراکی را مشاهده خواهید کرد. این یک افزودنی معمول در بسیاری از غذاهای فرآوری شده است. تولید کنندگان از آن برای اضافه کردن طعم  استفاده می کنند.

اسید فسفریک چیست؟

اسید فسفریک یک مایع بلورین بی رنگ و بی بو است. به نوشیدنی ها طعم لایه ای می دهد و از رشد قالب و باکتری ها جلوگیری می کند، که می تواند به راحتی در یک محلول شیرین، ضرب شود. اکثر اسیدیته سودا نیز از اسید فسفریک می آید.

اسید فسفریک از فسفر معدنی ساخته شده است که به طور طبیعی در بدن یافت می شود. مانند کلسیم می باشد تا استخوان ها و دندان های قوی ایجاد کند. همچنین کمک می کند تا از عملکرد کلیه و نحوه ذخیره انرژی حمایت کند. فسفر پس از تمرین سخت، عضلات شما را بهبود می بخشد. این ماده معدنی نقش مهمی در رشد بدن دارد و حتی برای تولید DNA و RNA، کدهای ژنتیکی موجودات زنده مورد نیاز است.

فسفر اول از طریق یک فرآیند تولید شیمیایی به پنتوکسید فسفر تبدیل می شود. پس از آن دوباره به اسید فسفریک تبدیل می شود .

خطرات احتمالی

در واقع فسفر بیش از اندازه کافی نیست. فسفر به طور طبیعی در بسیاری از غذاها یافت می شود و اسید فسفریک به عنوان یک افزودنی استفاده می شود، بنابراین اکثر مردم در رژیم غذایی خود به اندازه کافی دریافت می کنند.

بدن شما نیاز به فسفر دارد، اما بیش از حد از آن می تواند مشکلات ایجاد کند.مصرف فسفر بیش از حد می تواند شما را در معرض خطر پوکی استخوان و بیماری های قلبی قرار دهد. کلسیم و فسفر با یکدیگر برای ایجاد و حفظ دندان ها و استخوان های سالم کار می کنند. برای موثر بودن مواد معدنی باید متعادل باشد.

فسفر بیش از حد می تواند میزان کلسیم بدن شما را کاهش دهد و منجر به از دست رفتن استخوان شود. همچنین می تواند توانایی بدن شما برای استفاده از سایر مواد معدنی مانند آهن، روی و منیزیم را مختل کند.

اسید فسفریک خطرناک است اگر با آن به عنوان یک ماده شیمیایی تماس بگیرید. گازهای سمی می تواند پوست، چشم و سیستم تنفسی شما را تحریک کند.

ایمنی 

مقدار روزانه توصیه شده (RDA) فسفر مورد نیاز برای عملکرد طبیعی بدن 700 میلی گرم است. شما می توانید این را به راحتی از منابع غذایی طبیعی دریافت کنید. غذاهایی با پروتئین بالا (مثلا گوشت، لوبیا، تخم مرغ، مرغ و ماهی) معمولا فسفر زیاد دارد. این به این معنی است که اسید فسفریک خوراکی در غذاهای فرآوری شده و سودا بیشتر از نیاز بدن ما است.

از آنجایی که بسیاری از ما از نوشیدنی ها زیاد استفاده می کنیم و غذاهای فرآوری شده را می خوریم، بعضی از متخصصان بهداشت در مورد رژیم غذایی در مورد اسید فسفریک نگران هستند. به عنوان مثال، یک نوشابه ممکن است تا 500 میلی گرم اسید فسفریک داشته باشد. افرادی که 4000 میلی گرم در روز فسفر مصرف می کنند در معرض خطر بالای اثرات منفی سلامتی مرتبط با فسفر قرار می گیرند.

به بزرگسالان مبتلا به بیماری کلیوی توصیه می شود که روزانه بیش از 800 تا 1000 میلی گرم فسفر نداشته باشند. کلیه ها به بدن کمک می کنند فسفر اضافی را از بین ببرند اما اگر زیاد مصرف شوند فسفر زیاد می تواند در خون ایجاد شود.

منبع1